โดยณัฏฐนี สถิตยาธิวัฒน์
ที่ปรึกษา โปรแกรมการพัฒนาเศรษฐกิจ ธุรกิจ และผู้ประกอบการ และ
ที่ปรึกษาโครงการผู้หญิงฉลาดออม ฉลาดใช้
เงินเฟ้อ กับ ข้าวไข่เจียว ตอน 2
เหตุเกิดระหว่างพักถ่ายกองเพื่อทานอาหารกลางวันของละครเรื่องสอง
ญาญ่า: ณเดช ว่ามั้ยจ๊ะ ช่วยอธิบายเรื่องข้างไข่เจียวให้ฟังต่อหน่อยซิ เป็นกังวลอ่ะว่าเราจะมีเงินเก็บพอหลังเกษียณรึป่าว
ณเดช: ได้เลย พร้อมเสมอสำหรับญาญ่า จริงๆแล้วเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องที่ทุกๆคนต้องคิดและเตรียมตัว ยิ่งคิดตั้งแต่อายุน้อยๆจะได้เปรียบ แต่เท่าที่เห็น คนส่วนใหญ่แทบจะไม่มีใครคิดถึงเรื่องพวกนี้เล้ยยย ญาญ่านี้ทั้งสวย ทั้งฉลาดมีการวางแผนการเงินอย่างนี้ มีข้าวไข่เจียวกิน ชาตินี้ไม่อดตายแน่นอน
ญาญ่า: ชมแบบนี้ เขิลลลลเลย.......
ณเดช: งั้น...มาลองมากันดูกันตามตาราง ตอนนี้สมมติญาญ่าอายุ 30 ปี จะเกษียณตอนอายุ 60 ปี ต้องมีเงินกี่บาทเพื่อข้าวไข่เจียว 3 มื้อต่อวัน ไปจนสิ้นอายุขัย
อายุขัย
|
65 ปี
|
70 ปี
|
75 ปี
|
80 ปี
|
85 ปี
|
90 ปี
|
เงินที่ต้องมีตอนอายุ 60 ปี (บาท)
|
290,685
|
627,668
|
1,018,323
|
1,471,200
|
1,996,209
|
2,604,838
|
ณเดช: ช้าก่อน.....อย่า เพิ่งรีบตาย.... ทุกอย่างมีทางออกเสมอ...... ตามตารางด้านบน สมมติคาดว่าจะมีอายุขัย 80 ปี ต้องมีเงินออม 1,471,200 บาท ดังนั้นเมื่อรู้แล้วก็ค่อยๆ เริ่มเก็บเงินวันละนิด คำนวนไว้ให้ดูตามตารางด้านล่างนี้แล้ว
- ถ้าเริ่มเก็บตั้งแต่วันนี้ (ตอนอายุ 30 ปี) ก็เก็บแค่วันละประมาณ 135 บาท
ถ้าเริ่มเก็บตอนอายุ 30 ปี ก็ต้องเก็บวันละประมาณ 134 บาท
แต่ถ้าเริ่มเก็บตอนอายุ 40 ปี ก็ต้องเก็บวันละประมาณ 202 บาท
ญาญ่า: ถ้าเริ่มเก็บตั้งแต่วันนี้ ก็พอเป็นไปได้ แต่มันก็เยอะอยู่ดี
ณเดช: ก็จริงอยู่ แต่จริงๆ มันก็มีวิธีให้เงินทำงานแทนเราโดยการลงทุนแบบต่างๆ จะได้มีเงินเพิ่มขึ้นโดยที่ไม่ต้องเหนื่อยมาก ว่างๆ ลองหาหนังสืออ่านดูซิ มีหนังสือแนะนำเยอะแยะ หรือจะลองเข้าไปหาความรู้ในอินเตอร์เน็ตก็ได้ เช่น http://www.tsi-thailand.org/ , http://www.start-to-invest.com/webedu/content.html?menu_id=179 ไว้แล้วถ้ามีเวลาว่างคอยมาคุยกันต่อ
ญาญ่า: ได้เลย งั้นเราจะเริ่มเก็บเงินวันละ 134 บาท ใส่กระปุกตั้งแต่วันนี้ แล้วก็จะหาความรู้เพิ่มเติมเรื่องการลงทุนไปด้วย ชีวิตหลังเกษียณจะได้อยู่อย่างมีความสุข ไม่อดตายแน่นอน ขอบคุณมากนะคะ
ณเดช: จ้าาา..........ด้วยความยินดีอย่างยิ่ง....ผู้กำกับเรียกเข้าฉากแล้ว ไปกันเถอะ
No comments:
Post a Comment